Een mysterieuze verschijning binnen het geslacht: Anthurium watermaliense staat bekend om zijn diepdonkere bloeiwijze, die contrasteert met het frisse, glanzende loof. Deze soort wordt niet vaak aangeboden, maar verdient zeker een plek in de botanische collectie van liefhebbers die houden van het onverwachte. Door zijn relatief eenvoudige verzorging is het bovendien een toegankelijke soort binnen het genus.

Oorsprong

Deze soort is afkomstig uit tropisch Midden-Amerika, waar ze in het wild voorkomt in vochtige bosgebieden op lagere hoogtes. De soort werd in cultuur vernoemd naar de Belgische gemeente Watermaal-Bosvoorde, waar ze in de botanische tuinen voor het eerst werd gekweekt en bestudeerd.

Kenmerken

De bladeren zijn langwerpig tot lansvormig, frisgroen en licht glanzend. Wat Anthurium watermaliense echt bijzonder maakt, is de bloeiwijze: de kolf (spadix) en schutblad (spatha) zijn donkerpaars tot bijna zwart, wat deze plant de bijnaam Black Anthurium heeft opgeleverd.
De bloei is vrij compact, maar opvallend, en kan meerdere keren per jaar optreden onder goede omstandigheden.

Verzorging

Licht

Helder, gefilterd licht is ideaal. Verdraagt ook lichte schaduw, maar bloeit dan mogelijk minder vaak.

Temperatuur

Tussen de 18 en 28 C. Vermijd koude tocht of temperaturen onder de 15 C.

Substraat

Gebruik een luchtig mengsel van kokoschips, fijne bark, sphagnum en een klein aandeel houtskool. Goed drainerend substraat voorkomt wortelrot.

Luchtvochtigheid

Ideaal is een luchtvochtigheid tussen de 60% en 80%. In drogere lucht helpt een luchtbevochtiger of kasopstelling om de plant actief en gezond te houden.

Water geven

Laat het substraat licht opdrogen tussen gietbeurten. Geef bij voorkeur gedemineraliseerd water of regenwater. Laat geen water in de bladoksels staan.

Voeding

In de lente en zomer maandelijks voeden met een meststof voor bloeiende kamerplanten of aroiden. In de herfst en winter minderen.

Bloei

Anthurium watermaliense bloeit regelmatig, zeker bij constante temperatuur en goede lichtomstandigheden. De donkerpaarse bloemen blijven lang houdbaar en kunnen ook interessant zijn voor zaadwinning bij bestuiving.