De Anoectochilus formosanus is een opvallende juweelorchidee die bekendstaat om zijn elegante bladtekening en relatief makkelijke aanpassing aan het leven in een terrarium of warme huiskamer. Deze soort wordt al generaties lang gekoesterd in Aziatische geneeskunde, maar is ook visueel een van de meest indrukwekkende leden van het geslacht.

Oorsprong

Deze soort is inheems in Taiwan, waar hij groeit in schaduwrijke, koele bossen op een hoogte tussen de 400 en 1000 meter. Daar nestelt hij zich in het dikke mos van rottende boomwortels en humusrijke bodems, onder een dicht bladerdak dat het felle zonlicht weert.

Kenmerken

De bladeren van Anoectochilus formosanus zijn donkergroen tot bruinzwart, fluweelachtig van textuur, en doorweven met een scherp contrasterend netwerk van koperkleurige tot fel goudgroene nerven. De nerven lopen in symmetrische, bijna geometrische patronen over het bladoppervlak. De plant blijft vrij compact en vormt met de juiste verzorging een bodembedekkend tapijtje van glanzend blad. In bloei vormt hij een dunne stengel met kleine, wit met paarsroze bloemen die sterk doen denken aan miniatuur orchis-bloemetjes.

Verzorging

Licht

Geef helder, gefilterd licht of halfschaduw. Vermijd direct zonlicht; dit veroorzaakt bladverbranding.

Temperatuur

Ideaal is een temperatuur tussen de 18C en 24C. De plant verdraagt lichte nachtelijke afkoeling, maar geen koude tocht.

Substraat

Gebruik een luchtige, vochtvasthoudende mix van fijngesneden sphagnum, bladcompost en een beetje schors. Zorg voor voldoende zuurstof rond de wortels.

Luchtvochtigheid

Een hoge luchtvochtigheid (7590%) is van groot belang. Een gesloten (maar geventileerd) terrarium of orchideenkast is perfect.

Voeding

Geef tijdens het groeiseizoen een zeer lichte voeding (orchideenmest) eens per maand, verdund tot een kwart van de normale dosering.

Water geven

Houd het substraat gelijkmatig vochtig met gedemineraliseerd water. Laat nooit volledig uitdrogen, maar voorkom ook stilstaand water rond de wortels.

Bloei

De bloei vindt meestal plaats in de herfst of winter en duurt enkele weken. De bloemen zijn delicaat en verfijnd, maar het echte pronkstuk blijft het bijzondere blad.